چطور دانشمندان توانستند با تحریک مغز خلاقیت رو بالا ببرند

بنابر گفته پژوهشگران راهی برای بهبود خلاقیت افراد از طریق تحریک الکتریکی بخش خاصی از مغز وجود دارد. درواقع دانشمندان با سرکوب موقت بخشی از مغز که در بسیاری از تفکرات و استدلال‌های ما نقش کلیدی دارد به این موفقیت دست پیدا کردند. با مجله فناوری‌های توان‌افزا و پوشیدنی همراه باشید.

پژوهشگران یک جریان الکتریکی ثابت و ضعیف را از طریق الکترودهای خیس-شور از مناطق هدف روی جمجمه عبور دادند. تصویر: دانشگاه Queen Mary لندن

به گفته پژوهشگران در دانشگاه Queen Mary لندن (QMUL) و دانشگاه گلداسمیت لندن، راهی برای بهبود خلاقیت از طریق تحریک مغز وجود دارد. دانشمندان با سرکوب موقت یک بخش کلیدی از جلوی مغز به نام قشر سمت چپ خلفی جانبی (DLPFC)، که در بسیاری از تفکرات و استدلال‌های ما نقش دارند، به این موفقیت دست پیدا کردند. این نتایج که در مجله Scientific Reports منتشر شده است، نشان می‌دهد شرکت کنندگانی که این مداخله را کسب کردند، در توانائی تفکر «خارج از چارچوب» بهبود داشتند.

Caroline Di Bernardi Luft نخستین نویسنده این مقاله از دانشکده زیست شناسی و علوم شیمی QMUL که این پژوهش را رهبری کرده است و پیش از این پژوهش نیز در دانشگاه گلداسمیت لندن با دکتر Michael Banissy و پروفسور Joydeep Bhattacharya کار کرده است، توضیح می‌دهد: «ما مسائل را با استفاده از قوانینی که از تجربه آموخته‌ایم حل می‌کنیم و DLPFC نقش کلیدی در خودکارسازی این فرآیند ایفا می‌کند».

دکتر Luft افزود: «این فرآیند در بیشتر زمان‌ها به خوبی کار می‌کند. اما به طور غیر عادی هنگامی که ما با مسائل جدیدی رو به رو می‌شویم که نیاز به سبک جدیدی از تفکر داریم، با شکست مواجه می‌شود. در واقع تجربه گذشته ما می‌تواند مانعی برای خلاقیت باشد. برای شکستن این تثبیت ذهنی، ما نیاز داریم تا قوانین آموخته را سست کنیم».

پژوهشگران از روشی به نام تحریک جریان مستقیم جمجمه‌ای (tDCS)، که شامل عبور یک جریان الکتریکی ثابت و ضعیف از طریق الکترودهای خیس-شور که بر روی پوست سر قرار دارند و تحریک DLPFC است، بهره بردند. بسته به جهت جریان فعلی، DLPFC به طور موقت سرکوب و یا فعال می‌شود. جریان‌های بسیار کم اعمال شده اطمینان می‌دهد که هیچگونه آسیب و یا احساس ناخوشایندی ایجاد نشود.

شصت شرکت کننده برای توانایی خلاقیت و حل مسائل، پیش و پس از مداخلات مورد آزمایش قرار گرفتند. مداخلات بدین شکل بود: سرکوب DLPFC، فعال شدن DLPFC وتحریک نکردن DLPFC. شرکت کنندگان «مسائل چوب کبریت» که برخی از آنها دشوار است را حل کردند. برای حل این مسائل شرکت کنندگان نیاز دارند تا قوانین آموخته از حساب و جبر را در نظر نگیرند.

شرکت کنندگانی که DLPFC آنها به طور موقت توسط تحریک الکتریکی سرکوب شد بیشتر از دیگر شرکت کنندگانی که DLPFC آنها فعال شد یا تحریکی نداشت، مسائل دشوار را حل کردند. این نشان می‌دهد که سرکوب DLPFC به طور خلاصه می‌تواند به شکستن مفروضات ذهنی که از تجربه و تفکر خارج از چارچوب به دست آمده، کمک کند.

همچنین پژوهشگران مشاهده کردند که این شرکت کنندگان در حل مسائلی که نیاز به حافظه کاری بیشتری دارد (جایی که بسیاری از موارد مورد نیاز در ذهن نگهداری می‌شود) بدتر عمل می‌کنند. این مسائل نیاز داشت تا شرکت کنندگان تعدادی حرکت مختلف را تا زمان پیدا کردن راه حل انجام دهند، که آنها را مجبور به پیگیری عملیات ذهنی خود می‌کرد.

دکتر Luft متذکر شد: «این نتایج مهم هستند زیرا پتانسیل بهبود عملکرد ذهنی مربوط به خلاقیت را با استفاده از روش تحریک غیر تهاجمی مغز نشان می‌دهد».

وی افزود: «با این حال، نتایج ما نشان می‌دهد که برنامه‌های کاربردی بالقوه این روش باید با در نظر گرفتن اثرات شناختیهدف و با جزئیات بیشتر باشد. ما هنوز در موقعیتی نیستیم ک یک کلاه الکتریکی بپوشیم و شروع به تحریک مغز خود کنیم و امیدوار باشیم توانایی شناختیمان افزایش یابد».

اشتراک گذاری:

مطالب زیر را حتما بخوانید

1 دیدگاه

به گفتگوی ما بپیوندید و دیدگاه خود را با ما در میان بگذارید.

پاسخی بگذارید